Jak powinno być przygotowane drewno na więźbę dachową?

Najczęściej do przygotowania więźby dachowej stosuje się tanie, ale wytrzymałe drewno drzew iglastych. Zdecydowanie najbardziej powszechnie wykorzystywane jest do tego celu drewno sosnowe, a nieco rzadziej jodłowe i świerkowe. Świerk jest znacznie trudniejszy do impregnowania i mniej trwały niż sośnina, ale z drugiej strony ma mniej sęków. Z kolei jodła jest znacznie lżejsza niż świerk i sosna, ale wykazuje podobne cechy do świerku - jest mniej trwała i nie jest bogata w żywicę. Drewno kupowane w tartaku i gotowe do użycia pod więźby ma zazwyczaj formę tarcicy budowlanej, czyli typowego drewna konstrukcyjnego. 

Przygotowanie drewna na więźbę dachową

Cały proces przygotowania drewna dzieli się zasadniczo na dwie części: przygotowanie i zabezpieczenie drewna oraz impregnację. Drewno wybrane na więźbę dachową musi cechować odpowiednia wilgotność. Uważa się, że optymalny poziom nie powinien przekraczać 18%. Odpowiednie procesy suszenia są kluczowe dla trwałości konstrukcji. Zbyt suche drewno będzie się kurczyć, co w konsekwencji może prowadzić do dodatkowych naprężeń w konstrukcji i tym samym luzowania połączeń. Dlatego tak ważne jest odpowiednie przechowywanie drewna zarówno w tartaku, jak i na budowie. Zazwyczaj wystarczy okrycie materiału folią budowlaną.

Impregnacja jest o tyle ważna, że chroni drewno przed grzybami, owadami i pleśnią. Najpopularniejszą metodą zabezpieczania drewna jest natryskiwanie lub malowanie impregnatem. Tartaki najczęściej korzystają z metody zanurzeniowej. W ten sposób środek ma lepszą możliwość penetracji drewna. Rzadziej impregnat rozprowadza się pod ciśnieniem. Podczas budowy, kiedy przycina się drewno do pożądanego kształtu, odkryte elementy drewna należy zabezpieczyć impregnatem ręcznie.